Erzurum güzel..

Erzurum Ramazan ayında bir başka güzel..

Mekke’yle aynı paralelde şehri mübarek vasıflı  ilde yaşıyoruz..

Yaşıyoruz da haberimiz var mı?

Öyle bir değer ki..

Öyle bir yükseklik..

Mekke ile ruh ve manada kardeş şehir Erzurum..

O sebeple üç ayları, Ramazanı bir  başka hava taşır insanına..

Erzurumlulara, dadaşlara..

Recep ayıyla birlikte içki satılmaz bu şehirde..

Bir tevbe mevsimi başlar önce..

Yürekten ve imanlıca..

Sonra..

Şaban ayıyla ifade bulan bir Peygamber sevdası yakar tutuşturur yürekleri..

Ve Sonra..

Rahmet, Bereket ve mağfiret iklimine girer Erzurum..

Sokağı, mahallesi, köyü, ilçesi ve kenti Ramazan kokar bu şehrin..

Emin olun başka bir şehirde bulamazsınız..

Emin olun..

Şu Erzurum’da Ramazan ayının, içinde bin

aydan hayırlı Kadir Gecesini barındıran Mübarek mevsimin ‘Ayran çorbası, Kıyma ve kadayıf’ ile tarif edilmesinden öteden beri rahatsız olurum..

Böyle bir yaklaşım Erzurum’daki manayı hep perdelemiştir..

Elbette iftar sofralarımız ‘olmaya göredir’ ve zengindir..

Elbette ki yüreğimizi koyarız sofralara ..

Velakin..

Erzurumlu için Ramazan ayran çorbası, kıyma ve kadayıf değildir..

Ne var ki böyle tarif edildi öteden beri..

Erzurumlunun iftar etmek için oruç tuttuğunu zannedenler öyle dediler..

Ve yazık ki hala öyle diyorlar..

Oysa Dadaş orucu yar ile vuslat niyetiyle eda eder.

Bir de her ramazanda basına yansıyan bir kötü alışkanlığımız var..

Ayın manasıyla örtüşmeyen..

Ayın ruhuna aykırı düşen..

Kavgalar, çekişmeler..

Erzurum ağzıyla ‘Oruç sıktı’ olayları..

Dayanamayan tutmasın fetvasını vermeye mezun değilim..

Ama oruç zaten sabır demek değil mi?

Niye o kavgalar..

Çoğu sigara ve çay tiryakiliğinden kaynaklanan bu kötü olaylar dadaşlığın felsefesini de adeta yerle bir ediyor.

Bir gazeteci olarak Ramazan ayında ne kaza, ne kavgayı sayfalarımıza taşımak istemiyorum..

İstemiyorum amma..

Öyle olmuyor..

Esef ki esef..

Akşamları iftar yaklaştığında birde trafik problemimiz var Ramazanlarda..

Vaktini caddelerde geçirenler iftar saati geldiğinde bir telaş, bir koşuşturmaya gidiyor ki, aff buyurun tam bir rezalet..

Özel aracı olanlar iftara yetişmek için sürat yapıyor..

Trafik kilitleniyor..

Oysa..

Biraz vakitlice herkes evinde olsa, yaşanmayacak bu keşmekeş..

Ne ki yaşıyoruz her Ramazan da..

Kazalar oluyor..

Kavgalar çıkıyor bu yüzden..

Ve olup bitenlerin Ramazan ayı ile oruç ile alakası yok..

Sabır ayında sabırsızlık hiç olur mu?

Oluyor işte..

Bizde Ramazan ayında şeytan bağlanır derler..

Böyle bir kabul vardır..

Eğer doğruysa bu sav, bizim şeytana külahını ters giydirecek cinsten yaşadığımız bu kavgalı, asabi hal nefsimizin eseri..

Yalnız bizim..

Bu noktada hepimizin bir tefekküre ihtiyacı var.

Allah için yemeyi içmeyi terk ettiğimiz bir ayda ruhumuzu da tedip etmek durumundayız..

Nefsimizi bir kalıba sokmak mecburiyetindeyiz..

Yoksa gerçekten manası yok açlığın, susuzluğun..

Gönül kırarak, insanları üzerek, kırıp dökerek, yüz asarak oruç mu olur?

Rahmetin üstümüze fevc fevc yağdığı, mağfiret ve bereketin dalga dalga üstümüze eriştiği demde niye bu asabilik..Niye..

Bizi sıkan oruç mu, nefsimiz mi?

11 ayda edindiğimiz kötü alışkanlıklar mı yoksa..

Aslında Ramazan ayı tüm bunları sorgulamak adına iyi bir fırsat..

Bakın..

Geçen yıl Ramazan ayında aramızda olan çoğu Erzurumlu bu Ramazanda yok..

Bu yaşayanlar için bir fırsat demi..

Ders çıkarma zamanı..

Ramazan Okulu’ndan iyi derece ile mezun olmak için değişmeye ihtiyacımız var..

Ne olur?

Öyle bir ay olsun ki bu Ramazan bir tek kavga, bir tek kaza haberi yer almasın gazetelerimizde..

Rahmeti, mağfireti ve bereketi paylaşalım birlikte..

Ramazan’ı Ramazan gibi yaşayarak..

Ramazan’ı  Dadaşça, Alvarlı Efe Hazretlerince algılayarak..

Ne olur…