Mevzuuya Hazreti Ali Efendimizin nasihatiyle giriş yapalım…

Buyuruyor ki; “Hakikati insanların ölçüleriyle değil; insanları gerçeğin ölçüleriyle tanı”

Kavramlar tarif edilirken sağa sola bükülmeyen, tevil kabul etmeyenlerinden birisidir hakikat…

Sana göre, bana göresi yok!

Doğru tek!

Hayatı kavrarken ölçünüz bu olursa, son tahlilde kazanan siz oluyorsunuz!

Zamana ve zeminin kayganlığına göre gitgeller yaşanmaz mı?

Elbet; ne ki, varılacak son liman hakikatten başkası olmuyor!

Savrulmaların sebebi ise, ikircikli duruştur…

Yani, bir gerçeğe bütün benliğinle önce sen inanmalısın…

Ki, başkaları da inansın; inandırabilesin..

Bu noktada gençlerin bakış açısı çarpıcı örnektir…

Onlar için kurdukları düşler, hayaller gerçek gibidir…

Taa ki, hakikati bütün çıplaklığıyla görünceye, yaşayıncaya kadar…

***

Hoş bir menzildir gerçek…

Varmak istersen; dolambaçlı yollara girmene gerek kalmaz…

Tek yoldan gidilir.

Sapmak istersen bu lezzet ikliminden, o vakit binlerce, on binlerce yol vardır…

Dostu ışıktır!

Tıpkı hırsızın geceyle kurduğu münasebet gibi…

En latif tarafı ise, vicdani tatmindir…

Kazanç, kayıp görelidir ya…

Hakikatle kurduğun direkt münasebet her daim kazandırıyor…

Vicdan ferahlığı tek başına yetiyor zaten…

Bu arada kayda geçelim ki, gerçek aynı zamanda ölümsüzdür!

Yine not düşelim ki, ağır başlıdır…

Gecikmeyi sevmez!

En mühimi de, takip etmeyi değil, kendisine uyulmasını ister…

Mahatma Gandi güzel bir benzetme yapmış; "Hakikat bir taş kadar sert, bir gonca kadar da yumuşaktır.”

Anlayana çok şey ifade ediyor…

***
 

Falih Rıfkı Atay’a atfedilen tembihatta güzeldir;

“Zehir kadar acı da olsa hakikat ilacını içiniz” diyor!

Yazık ki, bu gerçeği bilmemize rağmen, çoğu zaman hakikatin kendine değil de, gerçek gibi sandığımıza inanıyoruz..

Bu yüzden de, güler bir çehre ile söylenen yalanı anında yutar, kabulleniriz de, gerçeği damla damla içeriz…

İnsana ait en net yanılsamalardan birisi de budur!

Neyse ki, her halükarda hakikat insana aittir…

Yanılgı ise zamana…

Farkında olmasak da, hayat boyu dayandığımız bir baston gibidir…

Düşmelerimiz onunla engellenir…

Bu noktada yapılan en sevimli tespit ise, gerçeğin öğrenen için söyleyenden çok daha faydalı olmasıdır…

Bir başka şapka çıkarılacak notla bitirelim:

“Vakit değerlidir ama gerçek, vakitten daha değerlidir.”